چقدر خوب است دلت محرمی داشته باشد

تاغروبهای جمعه که دلت بی دلیل،نه؛بادلیل میگیرد،سرت راروی دامان سبزش بگذاری وبرایش ازخودت بگویی،ازخانواده ات،دوستانت وازهرچیزدیگر...آنقدربگویی تاصدای اذان ازبلندگوی مسجد بلند شود...

چه احساس خوبی ست؛اینکه میدانی درروزگاری که"هوابس ناجوانمردانه سرداست..."نفسهای گرمی هست که دستان سردو تن بی جانت رااحیاکند...

چه مهربان یاریست

وچه بدعاشقی کردیم

{نویسنده:بشری}